Maximumfactuur
De maximumfactuur (MAF) helpt je de uitgaven voor geneeskundige verzorging van je gezin binnen de perken houden. Als de medische kosten in de loop van het jaar een maximumbedrag bereiken, betaalt je ziekenfonds de kosten die daarop volgen volledig terug.
Op deze pagina
Hoe werkt de maximumfactuur?
Het wettelijk honorarium van een dokter, tandarts, kinesist,… bestaat uit verschillende delen:
- Wettelijke tegemoetkoming: dit deel van het honorarium ligt vast en wordt terugbetaald door het ziekenfonds.
- Persoonlijk aandeel of remgeld: dit deel van het honorarium ligt vast en betaal je zelf.
- Supplement (optioneel): dit deel geldt enkel voor verstrekkers die niet geconventioneerd zijn. Zij mogen meer aanrekenen dan het wettelijk honorarium. Deze meerprijs wordt een supplement genoemd. Het ziekenfonds betaalt geen supplementen terug. Dit deel ligt niet vast en betaal je zelf.
Voor het berekenen van de maximumfactuur zijn enkel de remgelden van toepassing. De wettelijke tegemoetkoming en de supplementen tellen dus niet mee.
Het ziekenfonds houdt jaarlijks bij hoeveel remgeld jouw gezin betaalt op basis van doktersbriefjes, facturen van het ziekenhuis, apotheek, enzovoort. Om gezinnen te beschermen tegen hoog oplopende medische kosten, bestaat er een ‘remgeldplafond’. Eens je dit plafond met jouw gezin hebt bereikt, betaalt het ziekenfonds de rest van het jaar de remgelden terug. Deze terugbetaling heet de maximumfactuur of MAF.
Zowel het bijhouden van de remgelden als het uitbetalen, gebeurt volledig automatisch. Je hoeft hiervoor zelf niets te ondernemen.
Met de remgeldteller op Mijn Helan zie je hoeveel remgeld je al betaald hebt en hoeveel remgeld je ziekenfonds terugbetaald heeft.
Goed om te weten
Er zijn verschillende types van de maximumfactuur.
Het remgeldplafond is niet voor elk gezin gelijk. Afhankelijk van jouw persoonlijke of gezinssituatie bestaan er verschillende plafonds:
• de inkomens-MAF
• de sociale MAF
• de MAF voor een kind jonger dan 19 jaar
• de MAF chronisch zieken
Je leest er alles over op de site van het RIZIV.
Praktische vragen en antwoorden
Op basis van doktersbriefjes, getuigschriften van andere zorgverleners, facturen van het ziekenhuis, de apotheek e.d. houdt het ziekenfonds bij hoeveel remgeld je betaalt. Er is een totaal remgeldplafond voor je gezin, afhankelijk van je gezinsinkomen, en een individueel remgeldplafond per persoon jonger dan 19 jaar. Zo gauw één van die plafonds bereikt is, heb je de 'maximumfactuur' bereikt en volgt er automatisch een terugbetaling van remgeld. Je hoeft hiervoor dus zelf niets te doen.
Opgelet!
Niet-geconventioneerde artsen, die de officiële tarieven niet respecteren, kunnen supplementen aanrekenen. Aangezien supplementen in geen geval terugbetaald wordt door de wettelijke ziekteverzekering, tellen ze ook niet mee voor de berekening van de maximumfactuur.
- Courante medische verzorging, zoals huisbezoeken en raadplegingen van huisartsen en specialisten, verstrekkingen van kinesitherapeuten, verpleegkundigen en logopedisten, tandzorg
- Bevallingen
- Protheses en geneesmiddelen van categorie A, B, C en bepaalde specialiteiten categorie D (analgetica voor chronische pijnpatiënten en actieve verbandmiddelen voor patiënten met chronische wonden)
- Verzorging die voortvloeit uit beroepsrevalidatie
- Het forfaitair persoonlijk aandeel voor geneesmiddelen die afgeleverd zijn in het ziekenhuis (algemene ziekenhuizen en psychiatrische ziekenhuizen)
- Het persoonlijk aandeel in de verpleegdag bij opname in een algemeen ziekenhuis of in een psychiatrisch ziekenhuis, tot de 365e verblijfsdag
- Vaste bijdrage voor de spoeddienst in ziekenhuizen
- Supplementen en honoraria voor enterale voeding thuis via sonde of stomie, aangerekend aan patiënten jonger dan 19 jaar
- De afleveringsmarge voor implantaten
- Magistrale bereidingen
- Honorariumsupplementen (een supplement dat artsen kunnen aanrekenen bovenop het wettelijk tarief).
- Verblijfskosten die betaald worden door personen die in een instelling voor bejaarden of in een rust- en verzorgingstehuis verblijven.
- De kostprijs van geneesmiddelen die niet worden terugbetaald.
- Het persoonlijk aandeel in de kostprijs van geneesmiddelen die wel terugbetaald worden, maar die niet in categorie A, B of C zitten.