Borstvoeding in de crèche. Over de zachte start van ons zoontje

In een ideale wereld sliep Otto tegen maart vlot zelfstandig in, dronk hij een (afgekolfde) fles en was ik helemaal klaar om hem die eerste blauwe maandag in de handen van Kim, Catherine, Fruzsina en Annelies achter te laten. Maar Otto is naast een goedlachs en nieuwsgierig ukje ook een baby die hardnekkig flessen weigert en slapen maar overbodig vindt. 

Borstvoeding op de crèche

Toen ik op zijn wendag voorzichtig liet vallen dat het ‘nog wat zoeken was’ met voeding en slapen, reageerden de kinderbegeleiders van Helan Kinderopvang begripvol. Ze stelden voor dat ze zelf eerst een flesje zouden proberen. Lukte dat niet, dan stuurden ze een smsje zodat ik zelf borstvoeding kon komen geven. Dat hebben we enkele weken gedaan. 

Het is natuurlijk niet evident om twee keer per dag het werk neer te leggen, maar dat is niet anders met kolven. En ik vond die borstvoedingspauzes wel iets hebben. Even een frisse neus, knuffelen met mijn baby in een gemakkelijke zetel, een kort babbeltje met de verzorgsters en altijd een ontvangstcomité van lieve, nieuwsgierige peuters. Na 10 minuten kon ik opnieuw aan het werk, wetende dat Otto getroost en gevoed opnieuw op de speelmat zat. 

Geduld loont

Twee maanden later duwt Otto de flesjes nog steeds weg, maar drinkt hij in Wonderwijs zijn afgekolfde melk gewoon uit een bekertje na zijn patatjes. Dat hebben we samen, met het nodige geduld van de verzorgsters, zo opgebouwd. Otto sluipt rond, reageert op de andere kindjes en is duidelijk gelukkig in Wonderwijs. Ik ben ervan overtuigd dat zijn zachte start daar alles mee te maken heeft.