Zo bouw jij een community rond je kind

In veel delen in Afrika wordt dit de dag van vandaag nog steeds ter harte genomen en zijn het niet alleen de biologische ouders die mee zorg dragen voor de kinderen. Het is perfect mogelijk dat je naast je kinderen ook die van je broer of zus, die in de grootstad is gaan werken, mee opvoedt. 

Maaltijden worden niet strikt bereid voor het kerngezin, er is genoeg voor iedereen. Bellen op voorhand dat je mee aanschuift is niet nodig en er zijn zoveel uncles en aunties dat je je zelfs als kind afvraagt of dat überhaupt wel kan. Dat heb ik zelf gezien. 

Bij ons in het Westen zien we vandaag dat kinderen opvoeden veel meer op individuele wijze wordt aangepakt. Goed bedoelde adviezen die je gratis en voor niets bij je zwangerschapsaankondiging of kraambezoek krijgt, toets je kritisch af aan wat jij al over dat topic hebt gelezen, geliket of beluisterd.  

We durven de andere ouder in de speeltuin niet aanspreken wanneer zijn/haar kind in het voorbijlopen iets van jouw kind afpakt en iets wat voor jou als mama not done is, zal je zeker niet luidop verkondigen omdat je niet in het straatje van “mom-shaming” wilt komen.

“You do you” en “leven en laten leven” zijn motto’s die we maar al te graag omarmen als het gaat om ouderschap. (of spreek ik hier niet voor iedereen?) 

Maar hoe vorm je dan die village?  

Als je uit werken gaat, of een opleiding volgt en je kind(eren) verblijven in die tijd in de kinderopvang, dan is dat alvast een deel van je village.

Ook al heeft de kinderopvang een enorme meerwaarde, toch is het voorwaardelijk: je kan je kindje of kinderen niet zomaar droppen en terug komen halen wanneer jou dat past. Je moet ervoor betalen en jouw opvoedmethodes kunnen niet klakkeloos overgenomen worden door de hoeveelheid van kinderen die in de opvang aanwezig zijn. Je moet compromissen sluiten. Maar dat is in iedere community of village zo. Toch?  

Grijp de kans om in de opvang te zijn. Kinderopvang heeft 3 grote functies:  

• De economische die er net voor zorgt dat je de kans krijgt om te gaan werken of een opleiding te volgen om mee te kunnen draaien in de economie.  
• Het heeft een pedagogische functie die zorgt dat het meer is dan enkel en alleen een opvangplaats. Je kind wordt er gestimuleerd in zijn/haar ontwikkeling.  
• De laatste functie is de sociale functie. Deze waarborgt dat je hier als ouder kan zijn en mensen kan leren kennen. Dit kunnen de begeleiders zijn die er werken maar evengoed andere ouders. Wordt er een koffiemoment georganiseerd? Ga er heen, ook al lust je geen koffie. Door er te zijn ga je automatisch in gesprek met de begeleiders of andere ouders. Hier kunnen interessante gesprekken, ideeën of samenwerkingen uit ontstaan.  

Spreek die mama die buiten holt met de tranen in de ogen maar aan. Misschien heeft ze, net als jij even terug, haar kindje voor het eerst moeten achterlaten. Of kreeg ze een opmerking van een begeleider waar ze van aangedaan is en ondervind jij hetzelfde.  

Het is ook prima als je de opvoeding van je kids liefst wél zoveel mogelijk zelf in handen neemt/houdt. Dat maakt het misschien net dat beetje zwaarder maar ieders draagkracht ligt anders en welke reden er achter dat besluit ligt is helemaal oké (zoals eerder al gezegd: you do you).  

Naar mijn idee hoeft die village niet per definitie een fysieke plaats of personen te zijn. De dag van vandaag bestaat er ontzettend veel: 

• boeken (al heb je zonder village misschien ook niet genoeg tijd om die allemaal deftig te lezen) 
• columns (sneller te lezen, misschien tijdens die 5 minuten me-time op het toilet?) 
• podcasts (earpods in na de ochtendrush, werkt lekker ontspannend) 
• Online communities 
• Instagram pagina’s 

Allemaal kunnen ze deel van je village zijn. Deze kunnen inspiratie bieden, tips en tricks en/of inzichten brengen waar je eerder gebruik van wil maken dan die van je (schoon)moeder. Ik zeg maar iets.  

Voor mijn eigen village heb ik een combinatie gemaakt van mensen, plaatsen, podcasts en boeken en hier en daar piep ik op Instragram mee bij die mama’s die aansluiten bij hoe ik naar moeder- en ouderschap kijk. Maar ook zij die wat verder afstaan van mijn ideeën. Dat werkt verhelderend voor mij. Hieronder volgt een lijstje:  

• Boek: Goed omringd - Lynn Geerinck. Mama van drie jonge kinderen en manager van een kinderopvang en pedagoge. Ze schreef een boek over jawel, “it takes a village to raise a child”.
• Podcast: Radio mama – Kristien Wollandts. Podcasthost, moeder van drie jonge kindjes en eeuwig leergierig zegt ze zelf. Ze gaat in haar podcast steeds in gesprek met ervaringsdeskundigen over een bepaald thema. 
• Boek: Mama’s in verbinding - Kim Calomme. Een mamadorp waarin mama's elkaar kunnen vinden, in die reis die moederschap heet. Een plek waar mama's herkenning én erkenning vinden, kunnen delen, waar we samen dingen kunnen dragen. Naast dat verbindende stukje probeer ik ook, aan de hand van modules, informatie over tal van onderwerpen te bundelen en mee te geven. Nooit met de bedoeling om 'op te leggen', wel met de bedoeling te informeren, steeds met de boodschap om enkel mee te nemen wat resoneert, wat goed voelt voor jou als mama, voor je kindje, je partner, je gezin. 
• Instagram pagina: Eva Tuytelaers. Freelance copywriter & storyteller, community builder die inkijk geeft in haar leven als mama van 3. 
• Column: Nele Reymen in Flair. Ze werkt al jaren als auteur, columniste en is moeder van intussen twee dochters. Ze schrijft op een ludieke manier wat voor iedere ouder herkenbaar is. Ze had na de bevalling van haar tweede dochter een moeilijk eerste jaar en is daar heel open over.  

Het kan maar helpen! Succes met het bouwen aan de village.

Tot de volgende.
Liefs Abigail